DLA DZIECKA

Specjaliści pracujący w PCTS JUNIOR podejmują konsultacje i terapię DZIECI I MŁODZIEŻY, m.in. w następujących problemach rozwojowych i psychicznych: 

ZABURZENIA PROCESÓW EMOCJONALNO-MOTYWACYJNYCH (praca z psychologiem, psychoterapeutą – chyba że niżej wyszczególniono też inaczej)

• zachowania agresywne i nieradzenie sobie ze złością, zachowania opozycyjno-buntownicze,
• niedostosowanie społeczne,
• lęki i fobie związane z danym obiektem lub sytuacją: • drżenie, • przyspieszone bicie serca, • nadmierne pocenie się, • trudności z oddychaniem, duszności, • ucisk, kłucie w klatce piersiowej, • bóle żołądka, • uczucie omdlewania,  • lęk przed utratą kontroli,  • lęk przed zwariowaniem, • lęk przed śmiercią, • zawroty głowy, • odrętwienie, • dreszcze lub ataki gorąca, • ataki paniki z agorafobią lub bez agorafobii (lęk przed otwartą przestrzenią),
• zespół stresu pourazowego,
• fobia społeczna (lęk w sytuacjach, w których dziecko przebywa z innymi ludźmi, m.in. rówieśnikami),
• nerwica: m.in. nerwica natręctw, lękowa, depresyjna, hipochondryczna, histeryczna, konwersyjna, neurastenia, psychastenia,
• zaburzenia snu, lęki nocne, somnambulizm,
• problemy psychosomatyczne, tzw. nerwice narządowe powiązane z zaburzeniami wegetatywno-somatycznymi (m.in.: spożywanie zbyt małej ilości wybranych pokarmów, problemy ze snem, z apetytem, migrena, bóle brzucha, alergia, astma itp.),
• zaburzenia odżywiania (anoreksja, odmowa jedzenia, bulimia, nawykowe wymioty, otyłość, zaburzenia łaknienia),
• moczenie mimowolne – niekontrolowanie popędów oddawania moczu: moczenie pierwotne, wtórne, nocne,
• zanieczyszczanie się kałem - niekontrolowanie popędów oddawania moczu, kału,
• nadpobudliwość psychoruchowa (ADHD): nadruchliwość, impulsywność, trudności z koncentracją uwagi (praca z terapeutą pedagogicznym),
• zahamowanie psychoruchowe (ruchy mało sprawne i zręczne, ograniczenie spontanicznej aktywności ruchowej, symptomy niepokoju ruchowego, nieporządku w czynnościach wykonawczych, znaki braku zainteresowania otaczającą rzeczywistością, obniżenie ekspresji uczuciowej przy podwyższeniu się pobudliwości emocjonalnej, wzmożona reaktywność układu fizjologicznego (np. szybkie blednięcie, czerwienienie się),
• infantylizm uczuciowy: m.in. mała samodzielność i aktywność, szukanie oparcia u dorosłych, łatwe zniechęcanie się przeszkodami,
• nerwowość dziecięca (neuropatia): m.in. objawy wegetatywne połączone z wzmożoną pobudliwością, zmianą nastrojów, zachowaniami regresyjnymi.

• różnego rodzaju kryzysy rozwoju osobowości (brak  podstawowej ufności, poczucia bezpieczeństwa, ciągłe przeżywanie zagrożenia, trudności w osiągnięciu autonomii, samokontroli  i poczucia własnej odrębności, problemy w treningu czystości,  poczucie winy w związku z brakiem ukształtowania orientacji na cele i podejmowania inicjatywy, brak przedsiębiorczości i produktywności – poczucie niższości i niskie poczucie własnej kompetencji),
• depresja (m.in. niski nastrój, utrata zainteresowań, duża męczliwość, myśli samobójcze i inne tendencje autodestrukcyjne),
• poczucie alienacji: poczucie anomii – postrzeganie reguł społecznych jako niejasnych, sprzecznych oraz narzuconych z zewnątrz; poczucie bezsensu – brak jasności w co należy wierzyć i co jest w  życiu ważne; poczucie samowyobcowania – poczucie oderwania od własnych przekonań i idei; poczucie bezradności, brak związku między własnym zachowaniem i wywoływanymi przez nie skutkami; poczucie izolacji, osamotnienia.
• zakłócenia rozwoju psychoseksualnego: zaburzenia dojrzewania, rozwoju seksualnego (niepewność co do własnej tożsamości płciowej lub orientacji seksualnej – osoby nie są pewne czy ich orientacja jest homoseksualna, heteroseksualna czy biseksualna – lęki związane z seksualnością, własną rolą seksualną); orientacja seksualna niezgodna z ego (ego-dystoniczna) – odnosi się do istnienia psychicznego cierpienia z powodu własnej orientacji homoseksualnej; zaburzenia związków seksualnych; prostytucja, nierząd nieletnich; bardzo wczesna inicjacja seksualna; zaburzona identyfikacja z rolami seksualnymi rodziców, czasami związana np. z niechęcią rodziców względem dziecka lub jego płci; samogwałt dziecięcy wywołany przypadkowym doświadczeniem dziecka, które jako przyjemne – utrwaliło się; kompulsywna masturbacja; natręctwa seksualne; seksoholizm – częste oglądanie pornografii.
• trudności w relacjach z bliskimi osobami i niezdolność do nawiązywania bliskich kontaktów emocjonalnych,
• poczucie niskiej samooceny i negatywny obraz siebie i niewiara we własne możliwości,
• socjopatia / charakteropatia: nazewnictwo w zależności, czy przyczyny tkwią w zaniedbaniach środowiskowych czy uszkodzeniu c.u.n. – m.in. niekontrolowane wybuchy złości, gniewu, nadpobudliwość, niski poziom uczuciowości wyższej, przejawy patologicznych potrzeb.

• żałoba po śmierci bliskiej osoby,
• trudności z radzeniem sobie z sytuacjami stresującymi,
• trudności z adaptacją do środowiska przedszkolnego i szkolnego,
• niezdolność przystosowania się do trudnej sytuacji życiowej (m.in. rozwód rodziców),
• doświadczenie przemocy fizycznej i psychicznej,
• współuzależnienie w związku z alkoholizmem jakiegoś członka rodziny,
• zakłócenia zachowania w związku z wykorzystaniem seksualnym i innymi urazami seksualnymi.

• brak motywacji do nauki i innego rodzaju trudności z nauką szkolną,
• trudności w relacjach z rówieśnikami,
• niepowodzenia szkolne (m.in. trudności w uczeniu się, znoszeniu porażek, nieśmiałość, izolacja),
• dyslekcja (specyficzne trudności w nauce czytania i pisania dotyczące następujących funkcji: analiza i synteza wzrokowa i słuchowa, funkcje językowe, motoryka, integracja procesów percepcyjnych, pamięć wzrokowa, słuchowa, ruchowa, lateralizacja: przewaga stronna ciała, orientacja w schemacie ciała, kierunkach i przestrzeni),
• dysgrafia (zaburzenia dotyczące techniki pisania, niski poziom graficzny pisma),
• dysortografia (trudności w opanowaniu poprawnej pisowni),
• zaburzenia percepcji słuchowej,
• niepełnosprawność umysłowa.

• ogólne zaburzenia rozwoju psychoruchowego związane z wadą fizyczną: trudności z zachowaniem równowagi, przeskakiwaniu przez przeszkody, jeździe na rowerze, skakaniu na jednej nodze, niezręczność w zabawach, rzucaniu, łapaniu czy kopaniu (praca  z terapeutą pedagogicznym),
• niezręczność ruchowa całego ciała związane z opóźnieniem rozwoju ruchowego (praca z terapeutą pedagogicznym),
• zaburzenia rozwoju ruchowego w związku z uszkodzeniem c.u.n.: wymaga interwencji neurologa i neuropsychologa.
• tiki ruchowe (motoryczne): np. szarpanie szyją, grymasy twarzy, gryzienie się (praca z tikami i niżej wymienionymi nawykami motorycznymi z psychoterapeutą),
• nawyki ruchowe: ssanie palca, rogu poduszki, obgryzanie paznokci, dłubanie w nosie, głaskanie okolicy ust, wyrywanie włosów,
• nawyki stereotypowe: forma regresji w zachowaniu wyrażające się na ciągłym kiwaniu się, kołysaniu itp.
• niepełnosprawność ruchowa.

.

.

.

.

.